Van een jaren ‘20-pand een echt ‘thuis’ maken

Een oude woning met authentieke elementen: het is speciaal om in huis te wonen dat gebouwd is in de jaren ‘20. Joost en Ellen bemachtigden zo’n uniek pand. Maar om het huis helemaal eigen te maken, was er een flinke verbouwing nodig. Zo begonnen ze bij de zolder met een kleine aannemer en schakelden ze een paar jaar later Bouwbedrijf Balemans in voor de benedenverdieping. Een grote klus, dus een goede aannemer was van belang. We spraken met opdrachtgever én aannemer over het project en de samenwerking.

Wat moest er allemaal gebeuren met het huis?

Joost: ‘Na een pauze van vier jaar na de laatste verbouwing zijn we dit jaar aan de slag gegaan met de hele benedenverdieping: huiskamer, keuken, hal en toilet. Er moest een goede isolatie komen en zelfs een stuk uitbouw. De hele benedenverdieping moest gemoderniseerd worden, maar wel met behoud van oude elementen.’

Wat was de rol van de aannemer gedurende het project?

‘Joost en Ellen hadden een goed idee van wat ze wilden, omdat ze hier al een aantal jaar wonen,’ vertelt aannemer Jaco Balemans. ‘Wij hebben bij hun ideeën de techniek en logistiek uitgewerkt. We selecteerden materialen, legden verschillende mogelijkheden voor en hebben gediscussieerd over wat wel en niet kan. Daarnaast regelden we de juiste ambachtslieden - van onszelf en partners - voor het werk. We stuurden iedereen aan om op het juiste moment op de juiste plek het juiste werk te doen.’

Hoe verliep de communicatie tijdens de verbouwing?

‘Perfect,’ vertelt Joost, ‘ik deed aan het einde van de dag een rondje met de projectverantwoordelijk vakman. Als er vragen waren, werden deze gelijk behandeld. Ik werk graag met mensen die doorpakken. En dat heb ik wel gemerkt met Bouwbedrijf Balemans. Ze houden zich aan hun woord.’

Wat waren meevallers tijdens de verbouwing?

Ellen benoemt het vakmanschap van de partners van Bouwbedrijf Balemans: ‘Je merkt dat Balemans niet zomaar met partners in zee gaat. Voor mijn gevoel echt alleen met de beste van de beste. Dat zie je ook echt terug in het eindresultaat. Wij hebben dan wel een beeld in ons hoofd, maar als je dan naar de parketman gaat, en hij spreekt met zoveel passie over zijn werk, dan vraag je hem al sneller om zijn mening en visie.’

Liepen jullie ook nog tegen bepaalde dingen aan?

‘Het asbest,’ zegt Ellen meteen. ‘Dat hadden we niet verwacht in dit huis, omdat in de jaren ‘20 nauwelijks asbest werd gebruikt. Jaco: ‘Als aannemer confronteer je de opdrachtgever daar meteen mee. We hebben dit geconstateerd, we gaan het onderzoeken en we nemen jou als opdrachtgever mee in het hele proces. Is het asbest? Zo ja, dan hebben we een vergunning nodig en een nieuwe prijsopgave. Het is een zure appel waar je doorheen moet bijten op dat moment.’

Wat was jullie reactie toen jullie aan het einde van de verbouwing alles in een geheel zagen?

‘Wauw,’ antwoorden Joost en Ellen tegelijkertijd. ‘Met de dag van kerst gingen we naar beneden en dan voelt het eigenlijk alsof je in een nieuw huis binnenkomt, maar wel eentje die echt als eigen voelt.’

Waar zijn jullie het meest trots op?

Ellen: ‘Ik word van drie dringen onwijs gelukkig. Het tussenstuk tussen de voorkamer en bibliotheek, de overstek op de dakkapel en de potdekseldelen van de schuur. Het is nu gewoon één rustig geheel.’

Met trots voegt Joost hier aan toe: ‘Ik vind de terrazzovloer echt mooi, de vloer in de keuken en het feit dat het comfort omhoog is gegaan in dit huis. Zo moesten we hiervoor altijd de kachel aanzetten in de winter - dat hoeft nu niet meer.’

Hebben jullie tips voor anderen die een soortgelijke verbouwing willen doen?

‘Allereerst, ga met een goede aannemer in zee die met je mee kan denken. Eentje waar je vertrouwen in hebt en waarvan je zeker weet dat hij het project aan kan,’ antwoordt Joost. ‘En wat bij ons erg hielp, was dat we er al woonden. Daardoor hadden we al de nodige woonervaring en kwamen we op nieuwe ideeën.’